VİCDANLARIMIZI ÖLDÜRDÜNÜZ…
İnsanlık öldü mü, diye hep sorarız ya kendimize…
Aslında ölen insanlık değil, vicdan…
Sömürülen bir gurup insan ve kötülükle beslenen bir yönetim…
Her şey baştan aşağıya yanlış
Eğitim yanlış, sağlık yanlış, tarım yanlış,
Yanlış yanlış…
Elimizi nereye atsak oraya kolumuzu kaptırıyoruz…
Bir garipliğin içinde dönüp duruyoruz, işte tam burada sustuğumuz için vicdanımız ölüyor.
Göz yumduğumuz sesimizin çıkmadığı için
Görüp de görmemezlikten geldiğimiz için ölüyoruz.
Çaresizce boyun eğdiğimiz hatta belki de korktuğumuz için yok oluyoruz.
Robot gibi bir toplum olduk, uzaktan kumandayla hayatlarımız yönetiliyor…
Her geçen gün tükeniyoruz, yok oluyoruz…
En önemlisi sağlığımız gidiyor, ölüyoruz.
Öğrenemiyoruz, eğitim yok…
Her şey yanlış gidiyor, ekonomi çöktü, eğitim çöktü, sağlık çöktü,
Yönetemiyorsunuz efendiler, yönetemiyorsunuz…
Paramparça ettiniz bizleri,
Irklara, dillere, dinlere, mezheplere böldünüz…
Her gün yeni bir nefret söylemi gerçekleştiriyorsunuz,
Yıldık, yorulduk, usandık…
Halk olarak konuşmakta çok geç kaldık…
Öldü, evet insanlık değil ama herkesin vicdanı öldü,
Halk olarak sessiz kalmanın bedelini ödüyoruz.
Sayenizde elimizde hiçbir şey kalmadı,
Öldürdüğünüz vicdanlarımızla şimdi siz mutlu olun
Ve oturduğunuz o koltuklarda rahat olun ki
Yönetemediğiniz bir toplumun muhakemesini yapın…
